zdrowie-ght.pl » Integracja Sensoryczna

Twórczynią teorii integracji sensorycznej była dr Jean Ayres (1920–1989), psycholog, terapeuta i pracownik naukowy Uniwersytetu Kalifornijskiego w USA. Ayers tworząc teorię integracji sensorycznej opierała się na współczesnej jej wiedzy dotyczącej funkcjonowania mózgu. Od czasu Ayers nauka poczyniła ogromne postępy, z których wynika, że Jean Ayers nie miała racji twierdząc, że integracja zmysłowego odbioru świata zachodzi
w wybranej strukturze mózgu. Możliwości obserwowania działania mózgu pozwoliło naukowcom w XXI wieku sformułować przełomową tezę, że zintegrowany umysł powstaje poprzez działanie rozproszonych komponentów a nie dzięki jakiemuś ośrodkowi integracji zmysłowej jak twierdziła Ayers.Ta wiedza oznacza konieczność poznawania świata wieloma zmysłami, dziecko nie pozna świata poprzez wąchanie zapachów na wacikach, dotykanie różnych faktur na próbnikach czy słuchanie nagranych dźwięków z rzeczywistości. Teoria Ayers dotycząca integracji sensorycznej dzisiaj ma już tylko znaczenie historyczne. Terapia utworzona na bazie tej teorii miała służyć korygowaniu zaburzeń w integrowaniu informacji dostarczanych przez zmysły. Terapia bardzo szybko zdobyła ogromną popularność i cieszy się nią do dnia dzisiejszego.

Czy terapia Integracji Sensorycznej jest skuteczną metodą?

Naukowcy z australijskiego uniwersytetu Marquarie (Leong i in.) w 2014 roku opublikowali metaanalizę badań nad terapią Integracji Sensorycznej u osób z zaburzeniami rozwoju i zaburzeniami uczenia się. Analizie poddano 35 artykułów spełniających kryteria analizy. Artykuły były publikowane w latach 1973 – 2013, przedstawiały wyniki 30 odrębnych projektów badawczych, wśród nich były również badania samej Jean Ayres. Wnioski są następujące:„Pomimo dekad badań, mamy niewiele dowodów na to, że SI jest efektywna dla jakiejkolwiek grupy diagnostycznej” (str. 201). „[…] w świetle obecnego przeglądu literatury trudno rekomendować SI poza kontekstem badawczym” (str. 202) – mówiąc inaczej, należy ją traktować jako metodę eksperymentalną o niepotwierdzonej skuteczności.

Są również autorzy, którzy twierdzą, że Integracja Sensoryczna jest skuteczna (np. May-Benson & Koomar, 2010; Schaaf i in, 2017), jednak ich analizy obejmują znacznie mniejszą liczbę badań niż te, których syntezę przeprowadzili Leong i in. (2014).

W 2015 roku został opublikowany raport amerykańskiego Narodowego Centrum Autyzmu, którego celem było wyłonienie oddziaływań terapeutycznych wobec dzieci i młodzieży z autyzmem opartych na dowodach naukowych. W wyniku analiz terapie zostały podzielone na trzy grupy: metody ustanowione, metody obiecujące, metody nieustanowione.Terapia Integracji Sensorycznej znalazła się w grupie metod nieustanowionych, co oznacza, że nie ma wiarygodnych dowodów naukowych potwierdzających skuteczność tej metody. Według wniosków autorów raportu w stosunku do metod nieustanowionych należy zachowań szczególną ostrożność i poczekać na wyniki badań świadczących o efektywności.

Profesor nauk humanistycznych, psycholog Ewa Pisula zajmująca się zaburzeniami rozwojowymi u dzieci twierdzi, iż brakuje jednoznacznych dowodów na to, że Integracja Sensoryczna poprawia funkcjonowanie dziecka.Wręcz przeciwnie, istnieją obawy, że w określonych sytuacjach może je nawet pogarszać.

Jak twierdzi prof. Jagoda Cieszyńska Integracja Sensoryczna utrwala oburęczność u dzieci a także pozwala dzieciom z autyzmem na oddawanie się stereotypowym ruchom (bujanie, kręcenie). Lepiej angażować dziecko w naturalne aktywności ruchowe typu jazda na rowerze, hulajnodze, pływanie - są tańsze i na pewno przynoszą większe korzyści.

Doktor nauk medycznych Maria Borkowska certyfikowany instruktor terapii SI uważa że ten rodzaj terapii, mimo jej niezwykłej popularności, nie jest jedyną skuteczną terapią i sposobem likwidowania wszystkich zaburzeń. W zaburzeniach takich jak zespół deficytu uwagi lub zespół deficytu uwagi z nadruchliwością (ADHD), upośledzenie umysłowe, autyzm, oraz genetycznie uwarunkowanych zespołach, może być tylko terapią wspomagającą w leczeniu podstawowego schorzenia.

diagnoza „zaburzenia integracji sensorycznej” nie istnieje w ICD-10 Światowej Organizacji Zdrowia i żadnej z edycji DSM Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego

M. Borkowska, K. Wagh, Integracja sensoryczna na co dzień, PZWL, Warszawa 2010

Jagoda Cieszyńska, Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju, Kraków 2013

https://kursy.operon.pl/Blogi/Blog-dra-Marcina-Szczerbinskiego/Integracja-Sensoryczna-jest-nieskuteczna-.-Wiec-co-w-zamian

https://jim.org/wpis/raportnac