zdrowie-ght.pl » Metoda Denissona

Kinezjologia Edukacyjna inaczej metoda Denissona lub Gimnastyka Mózgu powstała pod koniec lat 70 XX wieku. W metodzie przyjmuje się, że wykonywanie określonych prostych ćwiczeń ruchowych, a także czynności „energetyzujących”, poprawi zdolności edukacyjne, może wprowadzać w stan relaksacji, usprawniać myślenie, a także koordynację i procesy ruchowe.
W swych założeniach metoda opiera się na dostępnej wówczas wiedzy na temat wpływu wzorców ruchu na obszary mózgu odpowiedzialne za pamięć i uczenie się. Dziś wiadomo, że ruchy złożone przynoszą więcej integracji międzypółkulowych niż ruchy proste Z tego powodu neuronauki nie uznają metod opartych na ćwiczeniach izolowanych za skuteczne ani mające podstawy naukowe. Jak pisze J. Cieszyńska techniki takie nie tylko nie są efektywne ale czynią wiele szkody budując wśród nauczycieli i rodziców przeświadczenie, że dziecko otrzymuje pomoc i jednocześnie zabierając czas potrzebny na prawidłową terapię.

Jerzy Vetulani w książce Piękno Neurobiologii pisze: neurobiolodzy metodę Denissona traktują z najwyższym niedowierzaniem. Państwo Denisson założyli wielką fundację, rozpropagowali swoje metody uaktywniania mózgu przez wykonywanie pewnych ruchów, ale ich założenia nie mają żadnego zakotwiczenia we współczesnej wiedzy neurobiologicznej (J. Vetulani. Piękno Neurobiologii, 2014).

Takie też jest stanowisko Komitetu Neurobiologii Polskiej Akademii Nauk. W opinii tegoż Komitetu z października 2006 r. podsumowującej ekspertyzę dotyczącą Kinezjologii Edukacyjnej stwierdza się, m.in. że założenia metody Dennisona nie są zgodne ze współczesną wiedzą dotyczącą funkcjonowania mózgu, większość tez dotyczących wyników rzekomych badań naukowych, na których opiera się metoda, jest fałszywa, opisy procesów i zasad funkcjonowania mózgu zawarte w publikacjach Kinezjologii Edukacyjnej nie mają sensu z punktu widzenia naukowego, dr Paul E. Dennison najprawdopodobniej nigdy nie prowadził badań naukowych nad wpływem proponowanych przez niego ćwiczeń na procesy zachodzące w mózgu oraz na wyniki uczenia się.

Profesor neurofizjologii z Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN Anna Grabowska relacjonując swoją analizę dotyczącą Kinezjologii Edukacyjnej pisze m.in. :„Wszystkie teksty, z jakimi się zapoznałam (...), zawierają fałszywe z punktu widzenia współczesnej nauki tezy i posługują się nie do przyjęcia terminologią, świadczącą o tym, że autorzy tych tekstów są zupełnymi laikami jeśli chodzi o zagadnienia funkcjonowania mózgu. Uważam też za nadużycie posługiwanie się nazwiskami takich autentycznych autorytetów jak A. Damasio, E. Goldberg, R. Sperry czy J. Piaget dla uwiarygodnienia tekstów Kinezjologii Edukacyjnej"

Opinię dotyczącą metody Dennisona wydała również prof. dr hab. Ewa Pisula z Uniwersytetu Warszawskiego: Należy podkreślić, że stosowanie metody Dennisona jest nieuzasadnione w odniesieniu do dzieci z autyzmem, a także w wypadku dzieci z innymi zaburzeniami rozwoju. Nie sposób znaleźć osadzonych w realiach współczesnej wiedzy neurobiologicznej i psychologicznej argumentów na rzecz słuszności przyjętych przez jej twórców tez. Stwierdzenie, że kreślenie leniwych ósemek nikomu nie może zaszkodzić, w żadnym wypadku nie powinno stanowić argumentu na rzecz tej metody.”

Pediatra specjalista Rehabilitacji dr n. med. Maria Borkowska pisze "Po zapoznaniu się z wieloma publikacjami nt. kinezjologii i w oparciu o aktualną wiedzę medyczną mogę stwierdzić, że podstawy teoretyczne KE nie znajdują w tej wiedzy uzasadnienia, lecz często są jej zaprzeczeniem."

W pierwszej anglojęzycznej pracy doktorskiej, na temat Kinezjologii Edukacyjnej, autorstwa S.H. Witcher, pt. Effects of Educational Kinesiology; autorka stwierdza w podsumowaniu badań, że „nie ma istotnych różnic pomiędzy wynikami uczniów stosujących gimnastykę mózgu i grupą kontrolną”.

Pomimo negatywnych stanowisk wobec Kinezjologii Edukacyjnej metoda w dalszym ciągu jest stosowania w gabinetach terapeutycznych, przedszkolach, szkołach, w dalszym ciągu różne ośrodki proponują szkolenia z Kinezjologii Edukacyjnej.

http://www.racjonalista.pl, korzystano 28.09.2018 r.

Komitet Neurobiologii Polskiej Akademii Nauk: Opinia dotycząca podstaw naukowych metody „Kinezjologii Edukacyjnej" oraz konsekwencji jej stosowania. Warszawa 20 października 2006, file:///C:/Users/pc/Desktop/Komitet%20Neurobiologii%20Pan%20w%20prawie%20Kinezjologii%20Edukacyjnej.pdf, korzystano 28.09.2018

Jagoda Cieszyńska - Rożek, Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju, Kraków 2013